Թշնամու բանակը շրջապատել է քաղաքը։
Մայրամուտի արեգակը պալատները կարմիր է ներկել։
․․․․․․․․․․․․․․
Այնտեղ ժայռերի մեջ մարդիկ իսկական տներ փորեցին։
Նախադասությունը դա բառերով, բառակապակցություններով կազմված տող է։
Ամառային արեգակը շիկացրեց բազմահարկ տների պատերը։
Արեգակը շիկացրեց բազմահարկ տների պատերը։
Արեգակը շիկացրեց բազմահարկ պատերը։
Արեգակը շիկացրեց պատերը։
Արեգակը շիկացրեց։
Շիկացրեց։
Հետո այդ հսկայական արձանը տեղափոխեցին գետափ։
Այդ հսկայական արձանը տեղափոխեցին գետափ։
Հսկայական արձանը տեղափոխեցին գետափ։
Արձանը տեղափոխեցին գետափ։
Արձանը տեղափոխեցին։
Տեղափոխեցին։
Հռչակավոր ճարտարապետի հանճարը միայն ճարտարապետությամբ չսահմանափակվեց։
Ճարտարապետի հանճարը միայն ճարտարապետությամբ չսահմանափակվեց։
Հանճարը միայն ճարտարապետությամբ չսահմանափակվեց։
Հանճարը ճարտարապետությամբ չսահմանափակվեց։
Հանճարը չսահմանափակվեց։
Չսահմանափակվեց։
Սերունդները երկար հիշեցին նաև այդ մեծ գիտնականին։
Սերունդները հիշեցին նաև այդ գիտնականին։
Սերունդները հիշեցին այդ գիտականին։
Սերունդները հիշեցին գիտնականին։
Սերունդները հիշեցին։
Հիշեցին։
Աշխարհը հնազանդորեն փռվեց Ալեքսանդրի ձիու ոտքերի առաջ։
Աշխարհը փռվեց Ալեքսանդրի ձիու ոտքերի առաջ։
Աշխարհը փռվեց Ալեքսանդրի ոտքերի առաջ։
Աշխարհը փռվեց ոտքերի առաջ։
……..
Դու շատ հեռվից եկար։
Դու հեռվից եկար։
Դու եկար։
Եկար։
Մենք արդեն հուսահատ սպասում էինք։
Մենք արդեն սպասում էինք։
Մենք սպասում էինք։
Սպասում էինք։
Դուք պայմանը մոռացե՞լ էիք։
Դուք մոռացե՞լ էիք։
Մոռացե՞լ էիք։
Ի՜նչ լավ ժամանակ հասար։
Ի՜նչ լավ հասար։
Լավ հասար
Հասար։
Անտա՛ռ, ուրա՛խ խշշա աշնան քամուց։
Անտա՛ռ, խշշա աշնան քամուց։
Անտա՛ռ, խշշա քամուց։
Խշշա քամուց։
Խշշա։
Նա քեզ կանչում է։
Նա կանչում է։
Կանչում է։
Դու ինչո՞ւ չես լսում։
Դու չես լսում։
Չես լսում։
Շները հաչում են։
Մարդ անցավ։
Մեքենան սլանում էր։
Ընկերներդ կանչեցին։
Ես գտա ձևը, քանի որ երբ որ հոգնակի է, լինում են մի քանի հոգի, իսկ երբ որ եզակի են՝ մի հոգի։
Տղան համարձակ առաջ եկավ։ Օրերն ամառանոցում արագ ու հետաքրքիր են անցնում։ Ծովափի ժայռերին թառել են սպիտակ թռչուններ։ Ոստիկանները այդ տանը մի իսկական գազնանոց հայտնաբերեցին։ Մարդիկ կարող են հիսուն ձևով<<այո>> ասել, բայց այդ բառի գրության միայն մեկ ձև կա։ Այդ լճի ջուրը երբեք չի սառչում։ Մաքուր անձրևից դեռ թաց փողոցը դատարկ էր։ Հավանաբար մարդիկ քնած էին։
Ես բառերը դարձրեցի հոգնակի կամ եզակի և գրեցի պահանջվող ձևով։
Վիկտորիա Հովսեփյան 