Նրա պապը սասունցի էր ու շատ էր պատմում սասունցիների մասին։
Ուզում էր նմանվել Սասունցի դավթին։
Էպոսի վերջին հերոսը Փոքր Մհերն է։
Գրքի հերոսը մի փոքր տղա է։
«Սասունցի Դավիթ» էպոսում հիշատակվում է Պղնձե քաղաքը։
Գտածը պղնձե մատանի էր։
Կիրակոս Գանձակեցու պատմության մեջ հանդիպում է Պղնձահանք կոչվող վանքը։
Ես վստահ եմ, որ Գանձասար լեռը դեռ կարդարացնի իր հպարտ անունը։
Ինչե՜ր ասես չկային՝ ոսկեանոթներ ու արձանիկներ, թանկարժեք զարդեր․ դա մի իսկական գանձասար էր։
Պետրոս Առաջինը հովանավորում էր գիտությունն ու արհեստը։
Պետրոսն առաջինը հասավ կայանին։
Ալեքսանդր Մակեդոնացին գիտեր ամեն մի իրավիճակից դուրս գալու ձևը։
Գոյականները բաժանվում են երկու խմբի՝ անձ և իր։
Կատուն մռմռում էր․ երևի նեղացրել էին։
Աղջիկը նվնվում էր․ երևի նեղացրել էին։
Արսենը ցատկեց ցանկապատից դուրս։
Շունը ցատկեց ցանկապատից դուրս։
Կատուն ճանկռել է տատիկի ձեռքը։
Երեխան ճանկռել է տատիկի ձեռքը։
Վիկտորիա Հովսեփյան 